12 listopada 1946 roku miejscowość na terenie tzw. Ziem Odzyskanych, w  wiejskiej gminie Dobra (Szczecińska), zgodnie z rozporządzeniem otrzymała polską nazwę Bezrzecze . Miano to zaczerpnięto z dawnej nazwy Beseritz, o której źródła mówią już w 1260 roku (nazwa od 1271 r. to Brunn), a które oznaczało miejsce bez rzeki. Termin ten nie oddaje jednak całkiem prawdy, bo z miejscowości wypływa rzeczka Bukowa, nad którą znaleziono ślady osadnictwa z epoki neolitu. 

   W 1954 roku wschodnia część Bezrzecza o charakterze  podmiejskim,  została  przyłączona  do  miasta  i  do  dnia  dzisiejszego  pozostaje   osiedlem  Szczecina i odrębnym rejonem szkolnym dla zamieszkałych tam dzieci.

***

    Rozwijająca się po II wojnie światowej akcja przesiedleńcza wymagała tworzenia coraz to większej liczby szkół powszechnych. Powstawały one wśród  zniszczeń   i  pośród społeczeństwa  nowego,  mającego problemy z adaptacją. Trudności  dotyczyły  zarówno  bazy  szkolnej,  jak i nauczycielskiej. Do małych wiejskich szkół  zgłaszali się nauczyciele często bez przygotowania pedagogicznego, a praca  była trudna i słabo opłacana.  W pierwszych latach do zadań kadry pedagogicznej należało nie tylko nauczanie, wychowanie i rozwijanie zainteresowań kulturalnych, ale też dbałość o wyposażenie szkół w pomoce naukowe. Szkoła była też miejscem  oświaty dla dorosłych, gdyż wśród społeczeństwa powojennego prowadzono akcję walki z analfabetyzmem. Opóźnienia realizacji obowiązku szkolnego spowodowane wojną wpływały na wysoki poziom drugoroczności.
    Nasza miejscowość na szczęście nie ucierpiała podczas  działań  wojennych. Powstająca od września 1946 r. szkoła w Bezrzeczu mieściła się początkowo przy ulicy Górnej 6, w budynku poniemieckiej szkoły, naprzeciw kościoła z XV wieku. Wszyscy uczniowie bez względu na wiek uczęszczali do jednej klasy. Pierwszym kierownikiem szkoły była pani Weronika Dowlasz, która wraz mężem Grzegorzem, również nauczycielem tej szkoły i późniejszym jej kierownikiem, zajęła się organizacją tej placówki.
    W następnym roku szkolnym, uczniowie rozpoczęli naukę w budynku należącym niegdyś do zarządcy folwarku, tuż obok ruin spalonego wiosną 1946 roku pałacu Brunn przy końcu ulicy Górnej  (przed obecną ulicą Parkową). Była to pełna siedmioklasowa szkoła. Uczniowie kształcili się tam przez pięć kolejnych lat.
    Lata  pięćdziesiąte  w  województwie  szczecińskim  charakteryzowały  się  wzrostem  liczby uczniów   uczęszczających  również  do szkoły w Bezrzeczu i wynikającą z tego potrzebą szukania nowego, większego budynku szkolnego.
    Kolejnym etapem była w 1952 roku adaptacja na potrzeby szkoły  następnego obiektu.  Dzięki wielkiemu zaangażowaniu mieszkańca Bezrzecza pana Stanisława Kowalika oraz inicjatywie kierownika szkoły pana Grzegorza Dowlasza, z ogromnym wsparciem społeczności lokalnej, wspólnymi siłami wyremontowano budynek gospodarczy przy ulicy Górnej 3. W przygotowaniu sal szkolnych brali udział wszyscy mieszkańcy Bezrzecza, włącznie z dziećmi, które na miarę swoich możliwości angażowały się w tworzenie wymarzonego miejsca nauki. Nowa szkoła powstawała dzięki wsparciu Społecznego Funduszu Odbudowy Stolicy , a więc składek całego narodu polskiego, dzięki którym odbudowywano ze zniszczeń wojennych cały kraj.
    Rok szkolny 1953/54 rozpoczął  się w murach nowej szkoły , a kierownictwo powierzono pani Urszuli Rekowskiej. Pierwszego września 1956 roku w związku z urlopem pani Rekowskiej, na kierownika szkoły w Bezrzeczu został mianowany pan Stanisław Korzec.
    Przedłużenie nauki w  szkole  podstawowej  o  ósmą  klasę,  zgodnie  z  ustawą  nastąpiło  w  roku  szkolnym  1966/67.  Szkoła  Podstawowa w Bezrzeczu stawała się obiektem oświatowym z dobrze wyposażonymi pracowniami przedmiotowymi (także chemiczną i fizyczną), pomocami naukowymi do przedmiotów humanistycznych i ścisłych, biologii, czy geografii. W budynku szkoły znajdował się wydzielony aneks kuchenny, wyposażony w niezbędne sprzęty do nauki, przygotowywania posiłków oraz do dożywiania dzieci. Możliwa była również nauka szycia. W budynku gospodarczym,   zaadoptowanym   na   pracownię   techniczną,   zamontowane   były   stoły   warsztatowe.   Szkoła  była  też  świetnie  wyposażona w instrumenty muzyczne takie jak: pianino, akordeony, mandoliny czy gitary. Do dyspozycji uczniów były różne sprzęty sportowe (między innymi wiele par sanek), a uczniowie osiągali dobre wyniki w sporcie. Drużyna harcerska często wyjeżdżała na obozy sprawnościowe. Biblioteka szkolna dobrze wyposażona była w liczne pozycje książkowe, w tym lektury dla klas I-VIII. Do roku 1972 w szkole uczyło ośmiu nauczycieli.
    Zgodnie z uchwałą sejmu, mającą na celu podniesienie poziomu pracy szkół wiejskich, powstała Zbiorcza Szkoła Gminna w  Dobrej. Jej dyrektorem z dniem 1 stycznia 1973 roku został pan Stanisław Korzec, a pani Urszula Rekowska objęła stanowisko dyrektora szkoły w Bezrzeczu.
    Z dniem 1 września 1973 roku obniżono stopień organizacyjny naszej szkoły do klas I-IV. W szkole pozostało trzech nauczycieli i 40 uczniów. Placówkę dostosowano do nauki klas młodszych, a wyposażenie pracowni oraz książki dla klas V-VIII przekazano do Zbiorczej Szkoły Gminnej w Dobrej.  Starsi uczniowie kontynuowali naukę w szkołach miejskich.
    W roku szkolnym 1983/84 podniesiono stopień organizacji naszej szkoły do klasy V. Z końcem następnego roku szkolnego pani Urszula Rekowska przeszła na emeryturę.
    Nowym dyrektorem szkoły w Bezrzeczu została pani Ludmiła Kapel. Od 1989 roku szkoła znów stała się ośmioklasową. Zaczęła też wzrastać liczba zatrudnionych nauczycieli. Szkoły publiczne prowadzone dotąd przez Kuratora Oświaty, przejęte zostały przez gminy. Gmina Dobra przejęła nadzór nad szkołą od 1 stycznia 1996 roku, a obsługę finansową powierzono ZEAS-owi. Pani Ludmiła Kapel pełniła funkcję dyrektora do czasu emerytury.
    1 września 1998 roku w drodze konkursu wybrano dyrektora PSP w Bezrzeczu, panią Małgorzatę Zielińską. Rok szkolny 1999/2000 był pierwszym, w którym wprowadzono w życie 6-letni cykl szkoły podstawowej. W 2005 roku w szkole kształciło się 172 uczniów pod kierunkiem 15 nauczycieli.
    W roku  szkolnym  2006/07  szkoła  nasza  obchodziła  60-lecie  istnienia. Z  tej  okazji  przybyli  zaproszeni  goście  z  Kuratorium  Oświaty w Szczecinie, Urzędu Gminy w Dobrej, jak również byli nauczyciele i absolwenci szkoły zamieszkali w kraju i za granicą.
    1 czerwca 2012 roku, w Dzień Dziecka, po prawie 2 latach budowy, przy Publicznej Szkole Podstawowej w Bezrzeczu otwarto nową salę gimnastyczną. Inwestycja spełniała marzenia wielu mieszkańców Bezrzecza od lat czekających na salę sportową z prawdziwego zdarzenia i na rozbudowę szkoły .
    W związku z rosnącą liczbą obowiązków dyrektora szkoły , z dniem 1 stycznia 2013 roku na stanowisko wicedyrektora została powołana pani Małgorzata Bałuch.
    W dniu 4 września 2017 roku wraz z rozpoczęciem roku szkolnego 2017/2018 w Publicznej Szkole Podstawowej w Bezrzeczu została otwarta nowa część edukacyjna. Szkoła zyskała sale lekcyjne z zapleczami, pracownię komputerową, świetlicę, stołówkę, szatnię i nowy pokój nauczycielski.
    Pani Małgorzata Zielińska po 20 latach kierowania placówką, która w tym czasie urosła do rozmiarów dużej szkoły, z końcem sierpnia 2018 roku przestała pełnić funkcję dyrektora.
    1 września 2018 roku nowym dyrektorem Publicznej Szkoły Podstawowej w Bezrzeczu,  wyłonionym w drodze konkursu na dyrektora szkoły, został pan Jarosław Poźniak.
    W czerwcu 2019 roku mury naszej szkoły opuściła pierwsza grupa absolwentów przywróconej ośmioletniej szkoły podstawowej.
    W chwili obecnej, dzięki ogromnemu wsparciu władz Gminy Dobra, szkoła nasza jest placówką wyposażoną w najnowsze technologie gwarantujące najwyższy poziom nauczania i wychowania. Autorami wielu inicjatyw są również rodzice.
    W roku szkolnym 2019/2020 utworzono 25 oddziałów klas I-VIII i cztery przedszkolne. Kształci ich i wychowuje 66 nauczycieli. 

-----------

    1. Państwo Dowlaszowie w 1958 roku założyli w Szczecinie znany w całej Polsce pierwszy Rodzinny Dom Dziecka. Wychowali w ciągu 44 lat około stu dzieci. Za swoją działalność uhonorowani zostali Orderami Uśmiechu.

   2. Informacje pochodzą z książki  T. Białeckiego i L. Turek -Kwiatkowskiej „Szczecin  stary  i  nowy”, „Szczecin  Krzekowo  Bezrzecze” M. Łuczak, Encyklopedii PWN, Encyklopedii Pomorza Zachodniego - pomeranica.pl, Internetowej Encyklopedii Szczecina, Portalu Miłośników Dawnego Szczecina „Sedina”.pl,  opracowania J. Rekowskiego „Historia szkoły”, opracowania I. Sokołowskiej „ Powiat policki - Historia oświaty”, informacji z dokumentów szkolnych, ze zbiorów prywatnych oraz ze wspomnień dyrektorów szkoły, nauczycieli, uczniów i ich rodziców oraz mieszkańców Bezrzecza.